Vooruitblik
In Rotterdam is niet alleen alles groot, alles is ook in beweging. Het water, de wind, de scheepvaart en, bij hoge uitzondering, zelfs De Hef. Deze Rotterdamse dynamiek inspireert jonge kunstenaars om hun koloniale erfenis te onderzoeken. In hun werk maken zij van het koloniale verleden een verhaal van vandaag dat perspectief biedt op een toekomst waarin Rotterdammers zich met de stad en met elkaar blijven verbinden.
Tarona laat in haar fotoserie Hedendaagse Helden (2020) de omstreden koloniale helden links liggen. Zij zet de spotlights op eigentijdse helden, zoals fotograaf Stacii Samidin, die ‘geradicaliseerde‘ groepen in beeld brengt en Aruna Vermeulen, de directeur van het HipHopHuis, dat straat- en boekenkennis over hiphop doorgeeft aan nieuwe generaties. Samidin en Vermeulen prikkelen jonge makers om met nieuwe vormen, taal en beeld bij te dragen aan een inclusieve toekomst.
Aruna Vermeulen en Stacii Samidin uit de serie Hedendaagse Helden, 2020 (Tarona)
Dean Bowen was de Stadsdichter van Rotterdam in 2019 - 2020. Als eerste dichter van kleur wilde hij de stad op een andere manier naar zichzelf laten kijken. Tijdens zijn stadsdichterschap voerde het kunstcollectief Helden van Nooit ook in Rotterdam protestacties uit. Zij bewerkten koloniale gedenktekens in de openbare ruimte met rode handafdrukken en zwarte en witte doeken. Bowen schreef het gelijknamige gedicht om dit protest een plek te geven in het collectieve geheugen. Want wie wil bouwen aan een gemeenschap, moet ruimte maken voor de verhalen van de ander.
Helden van nooit
zoek een nacht
in Rotterdam
wanneer de wereld fikt
vind jezelf
in crimineel verrijkte bodem
waar zij je een invasieve soort noemen
en bloei op
vergeet nooit
hoe de wortels zich strekken
naar andere klimaten
pareer de verhalen
die eeuwen vergulden
er is teveel dor
in dit hof genegeerd
we herkennen het gif
de droge bodem
inheemse soorten
inheemse ziekten
in de zaden verspreid
schrijf dief
om hen te laten weten wat ontnomen is
schrijf killer
om eenzelfde reden
elk huis draagt een naam
elke naam draagt haar sporen
geef iets wits (met -th geschreven)
een rood gevlekt aangezicht
als herinnering aan het zwijgen
dat tegen een stad afketst
werp de sokkels omver
die ze plaatsten in het hof
voor helden van een selectief publiek
ontregelen is spreken
voor de naamlozen
dwingt ook het onkruid
mee te veren met een nieuwe wind
Stadsgedicht#5, 2020 (Dean Bowen)
Naomi King is een vrouw met een drive: mensen bij elkaar brengen. Weg met de eilandjes, weg met de bubbels, want daar bouw je geen stad mee op. Als community artist maakt ze graag muurkunst in de openbare ruimte. Kleiner van formaat zijn haar digitale en analoge mixed media illustraties, waarvan ze er een aantal speciaal voor dit boek heeft gemaakt. Ook hierin is ze op zoek naar verbinding tussen verschillende groepen. Naomi ziet haar werk als een stil eerbetoon aan haar vader, nazaat van Surinaamse marrons, en aan de nazaten van alle andere slaafgemaakte mensen.
2022 (Naomi King)
